Een moeilijk woord orthomoleculair. Ik struikel er zelf ook nog wel eens over. Maar wat betekent het? Wat is het verschil tussen de orthomoleculaire visie op gezondheid versus de reguliere gezondheidsvisie? En wat heeft orthomoleculair met bioresonantie te maken? Lees hieronder de antwoorden op deze vragen.
De term ‘orthomoleculair’ werd voor het eerst gebruikt in 1968, door professor Linus Pauling. Orthos komt uit het Grieks en betekent: juist, recht of gezond, en moleculair staat voor: de moleculen betreffende. In de orthomoleculaire geneeskunde streeft men er dus naar met stoffen te werken die het lichaam zonder schade kan gebruiken en verwerken.
De orthomoleculaire wetenschap heeft tot doel om elke lichaamscel zo optimaal mogelijk te ondersteunen door middel van voeding, zo nodig aangevuld met supplementen.
Orthomoleculair versus Regulier?
Dat klinkt eenvoudig, maar wat zijn de verschillen met de reguliere kijk op gezondheid? Hieronder staat een beknopt overzicht met de verschillen tussen de orthomoleculaire kijk op voeding en geneeskunde en de reguliere diëtiek en geneeskunde.
Orthomoleculair
Meer aandacht voor micronutriënten naast aandacht voor macro-nutriënten.
Voeding speelt een rol van betekenis bij alle ziekten.
Belangrijke rol voor voeding op preventief vlak.
Advies hogere behoefte dan ADH voor groot deel van de bevolking.
Manier van voedselbereiding is van belang op gezondheid.
Onze voeding is niet volwaardig en gevarieerd genoeg (blijkt uit onderzoeken TNO/SOE).
Supplementen kennen bij oordeelkundig gebruik amper tot geen bijwerkingen.
Sterk in chronische situaties.
Mensgericht of holistisch.
Regulier
Met name aandacht voor macro-nutriënten.
Voeding speelt een rol bij enkele ziekten.
Internationale preventie adviezen worden regelmatig genegeerd.
Uitsluitend advies ADH (aanbevolen dagelijkse hoeveelheid), behoudens enkele selectieve groepen.
Kent geen verschil in bereidingswijze, waaronder magnetrongebruik.
Van mening dat onze voeding voldoet aan eisen voor variatie en gezondheid.
Medicijnen staan (ook bij oordeelkundig gebruik) bekend om de bijwerkingen.
Symptoom- of ziektegericht.
Orthomoleculair versus Bioresonantie?
In de orthomoleculaire geneeskunde is een gevarieerde voeding met veel groente, fruit en pure voedingsmiddelen een belangrijke basis voor een optimale werking van onze lichaamssystemen. De vraag is of onze voeding momenteel nog genoeg vitaminen en mineralen bevat? En wat doen alle kant-en klaar- en magnetronmaaltijden met ons lichaam? Kunnen we de additieven, geur-, kleur- en smaakstoffen in veel voedingsmiddelen op langere termijn wel verdragen? Ook plastics, flataten, POA’s en chemicaliën in water en voeding verstoren onze lichaamsprocessen steeds vaker.
Indien te veel verstoringen je lichaam belasten, kan je lichaam dit niet meer zelf oplossen. Met behulp van resonantie therapie meet ik waar de verstoringen en blokkades in je lichaam zich bevinden en welke tekorten er zijn opgebouwd in de loop der jaren.
De combinatie van resonantie therapie en orthomoleculaire therapie vullen elkaar daarmee perfect aan.
